به بهانه روز ملی فناوری هسته ای
فعالیت سازمان انرژی اتمی در کشور از سال
۵۳ آغاز شد؛ در آن زمان حداقل ۱۰ هزار مگاوات برق هسته‌ای برای رژیم شاه پیش‌بینی می‌کردند
سپس فرانسوی‌ها در اصفهان کارخانه سوخت را طراحی کردند و ساخت دو رآکتور ۹۰۰ مگابایت
را بین اهواز و آبادان انتخاب کردند و برای بوشهر نیز یک شرکت آلمانی قسمت بندرگاه
بوشهر را انتخاب کرد که برای بهره‌برداری ۴ هزار و ۲۰۰ مگابایت انرژی از آن برنامه‌ریزی
انجام شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، کودتای رسانه‌ای
در کشور ایجاد شد و هر گروه و حزبی از بنی‌صدری‌ها و کمونیست‌ها و سایر احزاب برای
خود روزنامه و هفته‌‌نامه درست کرده و فضای کشور را متشنج می‌کردند. پس از کودتای رسانه‌ای
بحث کودتای نظامی مطرح شد به طوری که دشمن دور تا دور مرزهای ایران، قومیت‌ها و فرقه‌های
دینی و نژادی را به جان هم انداخته بود که این مسئله نیز با هوشیاری و رهبری عالمانه
حضرت امام خمینی (ره) خنثی شد.
آخرین حربه دشمن راه‌اندازی جنگ تحمیلی
بود که با جنگ قصد داشتند اقتصاد ما را فلج کنند. آنان استنباطشان این بود که از جاه‌طلبی صدام استفاده کنند و از طریق
او ایران را نابود کنند اما محاسباتشان غلط بود زیرا گمان می‌کردند ارتش از هم گسیخته
است و انقلابیون در کنار نظام نیستند.
بعد از انقلاب اسلامی دشمن می‌گفت شما هسته‌ای
بودن را برای چه می‌خواهید، در واقع آن‌ها گمان می‌کردند چون جنگ شده است ذهن همگان
درگیر جنگ است اما عده‌ای در همان زمان بودند که از رآکتور بوشهر حفاظت می‌کردند، رنگ
می‌زدند که رطوبت هوا آن را خراب نکند، حاکمیت هم حفاظش بود.
عراق در این قضیه در نهایت مأمور شد رآکتور
بوشهر را بمباران کند و مقداری از رآکتوری که ۸۰ درصد خراب شده بود را بمباران کرد. بعد از پایان جنگ و در سال ۶۷ فارغ‌التحصیلان دانشگاه توسط اساتیدی شجاع
و خط‌شکن در دانشگاه رشته‌های فوق لیسانس هسته‌ای را راه‌اندازی کردند. افراد مشغول فعالیت در مسائل هسته‌ای بودند که ناگهان مسئله تحریم‌ها
آغاز شد و بحث تحریم تجهیزات، تحریم فناوری و حتی تحریم‌های نانوشته عنوان شد.
در سال ۸۲ تا ۸۳ و در زمانی که ما مشغول
فعالیت‌های خود بودیم جرج بوش ایران را محور شرارت در منطقه خواند و گفت؛ ایران حامی
تروریست است و قوانین حقوق بشر را زیر پا می‌گذارد.
دشمن برای ایجاد رعب نقشه ترور دانشمندان
هسته‌ای را کشید اما نمی‌دانست جامعه ما جامعه‌ای است که با وجود تلفات انسانی بلافاصله
افراد دیگر ادامه راه دانشمندان را پی می‌گیرند.
فعالیت سازمان انرژی اتمی در کشور از سال ۵۳ آغاز شد؛ در آن زمان حداقل ۱۰ هزار مگاوات برق هسته‌ای برای رژیم شاه پیش‌بینی می‌کردند سپس فرانسوی‌ها در اصفهان کارخانه سوخت را طراحی کردند و ساخت دو رآکتور ۹۰۰ مگابایت را بین اهواز و آبادان انتخاب کردند و برای بوشهر نیز یک شرکت آلمانی قسمت بندرگاه بوشهر را انتخاب کرد که برای بهره‌برداری ۴ هزار و ۲۰۰ مگابایت انرژی از آن برنامه‌ریزی انجام شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، کودتای رسانه‌ای در کشور ایجاد شد و هر گروه و حزبی از بنی‌صدری‌ها و کمونیست‌ها و سایر احزاب برای خود روزنامه و هفته‌‌نامه درست کرده و فضای کشور را متشنج می‌کردند. پس از کودتای رسانه‌ای بحث کودتای نظامی مطرح شد به طوری که دشمن دور تا دور مرزهای ایران، قومیت‌ها و فرقه‌های دینی و نژادی را به جان هم انداخته بود که این مسئله نیز با هوشیاری و رهبری عالمانه حضرت امام خمینی (ره) خنثی شد.
آخرین حربه دشمن راه‌اندازی جنگ تحمیلی بود که با جنگ قصد داشتند اقتصاد ما را فلج کنند. آنان استنباطشان این بود که از جاه‌طلبی صدام استفاده کنند و از طریق او ایران را نابود کنند اما محاسباتشان غلط بود زیرا گمان می‌کردند ارتش از هم گسیخته است و انقلابیون در کنار نظام نیستند.
بعد از انقلاب اسلامی دشمن می‌گفت شما هسته‌ای بودن را برای چه می‌خواهید، در واقع آن‌ها گمان می‌کردند چون جنگ شده است ذهن همگان درگیر جنگ است اما عده‌ای در همان زمان بودند که از رآکتور بوشهر حفاظت می‌کردند، رنگ می‌زدند که رطوبت هوا آن را خراب نکند، حاکمیت هم حفاظش بود.
عراق در این قضیه در نهایت مأمور شد رآکتور بوشهر را بمباران کند و مقداری از رآکتوری که ۸۰ درصد خراب شده بود را بمباران کرد. بعد از پایان جنگ و در سال ۶۷ فارغ‌التحصیلان دانشگاه توسط اساتیدی شجاع و خط‌شکن در دانشگاه رشته‌های فوق لیسانس هسته‌ای را راه‌اندازی کردند. افراد مشغول فعالیت در مسائل هسته‌ای بودند که ناگهان مسئله تحریم‌ها آغاز شد و بحث تحریم تجهیزات، تحریم فناوری و حتی تحریم‌های نانوشته عنوان شد.
در سال ۸۲ تا ۸۳ و در زمانی که ما مشغول فعالیت‌های خود بودیم جرج بوش ایران را محور شرارت در منطقه خواند و گفت؛ ایران حامی تروریست است و قوانین حقوق بشر را زیر پا می‌گذارد.
دشمن برای ایجاد رعب نقشه ترور دانشمندان هسته‌ای را کشید اما نمی‌دانست جامعه ما جامعه‌ای است که با وجود تلفات انسانی بلافاصله افراد دیگر ادامه راه دانشمندان را پی می‌گیرند.
